Que fermosa homenaxe a que lle fixeron os nosos nenos e as nosas nenas ao benquerido Agustín Fernández Paz.
Dende o meu recanto non perdín nin unha soa das palabras que tan ben souberon expresar. Non sabedes canto desfrutei eu e canto traballaron eles!!! Tiñamos un milladoiro coas pedras "tuneadas", follas naturais con frases de Agustín, follas de córes colgadas da árbore, unha exposición coas súas obras...
Foi magnífico!!!
Irei amosando fotografías, para que vexades que non o soñei, pero é que andan espalladas por aí. Direille ás miñas axudantas que as consigan, porque eu (xa sabedes) non quero que me vexan, que son unha gata tímida.
Ronroneos e miañadiñas
Mica Bigotes
Ningún comentario:
Publicar un comentario